Saturday, 18 January 2025

இந்திய அரசிலமைப்பில் இந்தியா, யூனியன் என்று இல்லையா ?

 


(டாக்டர் ஏ.பீ.முகமது அலி,ஐ.பீ.எஸ்(ஓ)

சமீப காலங்களில் இந்தியா என்று சொல்வதனையும், யூனியன் என்று சொல்வதிலும் சர்ச்சை கிளம்பியுள்ளது அனைவருக்கும் தெரியும். மக்களுக்கு எது சரி என்று சொல்லாமல் குழம்பியுள்ளனர். அதனை தெளிவு   படுத்தலாம் என எண்ணுகிறேன்.

            ஜி 20 என்ற மாநாடு 8-19 நவம்பர் 2024ல் தேதிகளில் பிரேசில் நாட்டில் ரியோ என்ற இடத்தில் நடந்தது. அப்போது அதில் பங்கேற்ற இந்திய ஜனாதிபதியினை பேச அழைக்கும் போது ‘பாரத்’ தேச ஜனாதிபதி என அழைக்கப் பட்டது பெரிய சர்ச்சியினை சட்ட வல்லுநர்கள் கிளப்பியுள்ளனர். இந்திய அரசியலமைப்பு சரத்து ஒன்றில் இந்தியா அதாவது பாரத் என்ற ஒருங்கிணைந்த நாடு என்றும், இதில் இணைத்த மாநிலங்கள் ஒன்றோடு ஒன்று இணைந்து நாட்டில் ஒருமைப் பாட்டுக்கும், அமைதிக்கும், வளர்ச்சிக்கும் பாடுபட வேண்டும் என்று சொல்லியுள்ளது.

            இந்திய அரசியலமைப்பினை வடிவமைத்த வல்லுநர்கள் சட்ட வரைமுறைகள் அயர்லாந்து சட்டத்தினை ஒத்தது என்று கூறுகின்றனர். உங்களுக்கெல்லாம் தெரியும் அயர்லாந்து உருவாக்குவதற்கு முன்பு இந்தியா எவ்வாறு இங்கிலாந்து ஆக்கிரமிப்பில் இருந்தததோ அதேபோன்று இங்கிலாந்து ஆக்கிரமிப்பில் இருந்தது. அயர்லாந்து இங்கிலாந்தினைப் போன்ற ஒரு பெரிய தீவாகும். அது ஆறு பகுதிகளைக் கொண்டதாகும். அது ஐரோப்பாவின் மூன்றாவது பெரிய தீவாகும். அது 'Act of Union' என்ற சட்டத்தின் மூலம் இங்கிலாந்தின் ஒரு பகுதியாக பதினெட்டாம் நூற்றாண்டு வரை இருந்தது. இருபதாம் நூற்றாண்டில் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியினை எதிர்த்து போரிட்ட நாடுகள் போல அதுவும் போராடியது. அதன் பிறகு 1948ம் ஆண்டு வட அயர்லாந்தும் பிரிவினை கேட்டு 1960,1990ம் ஆண்டுகளில் போராட்டம் நடத்தியது. 1998ம் ஆண்டு வட ஐர்லாந்துத்திற்கும், இங்கிலாந்துக்கும் ஓப்பதம் ஏற்பட்டு ஐரோப்பாவின் கூட்டமைப்புக்குள் செயல் பட ஒப்புக் கொள்ளப் பட்டது. அயர்லாந்து அரசியலமைப்பும் அதனை ஒரு யூனியன் நாடாக அங்கீகரிக்கப் பட்டது. அதன் பிறகு அயர்லாந்து

ஐரோப்பிய நாட்டிற்குள் விசா இல்லாமல் சென்று வரவும், வர்த்தக ஒப்பந்தம் செய்யவும் ஒப்புக்கொண்டது.

            இந்தியா 1947ம் ஆண்டு சுதந்திரம் அடைந்த பின்பு இந்திய அரசிலமைப்பு அமைக்கும்போது எப்படி இந்தியாவினை அழைப்பது என்று ஒரு பட்டி மன்றமே நடந்தது. அதன் பிறகு அரசிலமைப்பு  சரத்து ஒன்றின் படி 'India, that is Bharath, is a union of State' என்ற முடிவிற்கு வந்தனர். அதன் படி அரசுகளின் நடவடிக்கைகளிலும், சட்டப் படியும், 'Judico-political purpose'லிலும் அழைக்கப் பட்டது. 2012ம் ஆண்டு ராஜ்ய சபா உறுப்பினர் சாந்தா ராம் நாயக் இந்தியாவினை 'Barath' என்றே அழைக்கப் பட வேண்டும் என்று தனி நபர் மசோதா தாக்கல் செய்தார். அது போன்று ஒரு வாதம் வைப்பது அது முதல் தடவையல்ல. அரசியலமைப்பு சட்ட வரைவு எழுதப் படும்போது எழுந்தது. அது என்னவெனில் இந்தியாவினை ஆங்கிலத்தில் India' என்றும், இந்திய மொழிகளில் 'பாரத்' என்றும், மலையாளத்தில் 'பாரதம்' தெலுங்கில் 'பாரத தேசம்' என்றும், ஹிந்தி மொழியில் 'பாரத் கா சங்க சாம் விதான்' என்றும் அரசியல் சரத் ஒன்றில் 'பாரத் அர்த்தட் இந்தியா, ராஜ்யோன் கா சங்க ஹோகா' என்றும் அழைக்கப் பட்டது.

            இந்திய அரசால் வழங்கப் படும் பாஸ்போர்ட்டில் 'பாரத் ஞான ராஜ்ய மற்றும் இந்திய குடியரசு(Republic) என்றும் பொறிக்கப் பட்டுள்ளது. பாரத் என்ற பெயர் 'Indus River' வுடன் இணைந்துள்ளது. அரசியலமைப்பு சபை 29.8.1947ல் பி.ஆர்.அம்பேத்கர் தலைமையில் விவாதம் ஆரம்பித்து இரண்டு ஆண்டு விவாதத்திற்குப் பின்பு 18.9.1949ல் 'இந்தியா, அது பாரத்' என்றும் முடிவிற்கு வந்தது. அப்போது 'பார்வர்டு பிளாக்' உறுப்பினர் 'ஹரி விஷ்ணு காமத்' அவர்கள் அரசியலமைப்பு நகலில் ஒரு திருத்தம் கொண்டு வர வேண்டும் அது 'பாரத் அல்லது ஆங்கில மொழியில் 'இந்தியா ஒரு யூனியன்' என்று பெயரிட வேண்டும் என்றார். அதற்கு காங்கிரஸ் உறுப்பினர் 'ஹர் கோவிந்த பந்த்' சேத் கோவிந்த் தாஸ்', மற்றொரு காங்கிரஸ் உறுப்பினர் 'கமலாபதி திருப்பாதி' ஆகியோரும் ஆதரவு தெரிவித்தனர். அதன் பிறகு பாராளுமன்ற விவாதத்திற்குப் பின்பு அப்போதைய ஜனாதிபதி பாபு ராஜேந்தர் பிரசாத் ஓட்டெடுப்பிற்கு பின்னரும், பாகிஸ்தான் பிரிவினை அடுத்து ஏற்பட்ட மதக் கலவரத்திற்குப் பின்பு, அது அரசிலமைப்பு சபை 'பாரத் என்பது ஹிந்து மதத்தினைச் சார்ந்ததாக இருப்பதால் 'இந்தியா' என்ற வார்த்தை அனைத்து மதத்தினவரையும், குறிப்பாக 'மைனாரிட்டி ' இணைத்து ஒருமைப் பாட்டிற்கு உறுதிப் படுத்தவும்  'Barat, that is India' என்று பெயரிடப் பட்டது என்று சட்ட வல்லுநர்கள் சொல்கிறார்கள்.

            தற்போது இந்தியாவினை ஒரு யூனியன் என்று சொல்லலாமா என்ற சர்ச்சை கிளப்பியுள்ளார்கள். இந்திய அரசிலமைப்பின் முதல் சரத்தில் கீழ்கண்ட வாசகம் உள்ளது. மாநிலங்களின் எல்லை வரம்பு, யூனியன் அரசின் எல்லைகள், மற்றும் எல்லைகள் இந்தியாவுடன் சேர்க்கப் படும்போது. யூனியன் என்பதற்கு அரசியல் சட்ட வரைவின் தலைவர் அம்பேத்கர் விளக்கம் அளிக்கும் போது இந்திய கூட்டரசு, எந்த மாநிலமும் விலகிச் செல்ல அனுமதியில்லை என்றும் விளக்கம் அளிக்கப் பட்டது.

            அதற்கு முன்னர் திராவிடக் கழகம் சமூக உரிமைக்காக போராடி, தேர்தலில் போட்டியில்லை என்றும் திராவிட நாடு அடைய வேண்டும் போராடியது. 1949ம் அந்தக் கருத்தினை ஏற்காத பேரறிஞர் அண்ணா திராவிடக் கழகத்திலிருந்து பிரிந்து திராவிட தனி நாடு என்ற கொள்கைக்கு எதிராகவும், இந்திய ஜனநாயக நாட்டில் தேர்தலில் போட்டியிடுவதின் மூலம் தான் சமூக உரிமையினை நிலை நாட்ட முடியும் என்று திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தினை ஆரம்பித்தார். மற்றவர்கள் சொல்வது போல வயதான காலத்தில் மணியம்மையினை துணைவியாக ஏற்றதினால் அண்ணா பிரிந்தார் என்பது கட்டுக்கதை என்றால் பொருத்தமல்லவா?

           

            அண்ணாவின் தொலை நோக்குப் பார்வையின்படி அதன் பிறகு நடந்த 1957, 1962, 1967 ஆண்டுகளில் படிப்படியாக ஜனநாயக முறையில் போட்டியிட்டு தமிழ்நாட்டின் ஆட்சிப் பொறுப்பினிலும் அரியணை ஆற்றியது அண்ணாவினையே சேரும். ஆட்சிப் பொறுப்பினை பெற்றது மூலம் பல்வேறு சமூக சீர்திருத்தங்களை வெற்றிகரமாக நிறைவேற்றியுள்ளனர்.

            அவைகள் பின் வருமாறு:

1) சுய மரியாதை திருமணத்திற்கு வழிவகுத்தது.

2) அரிசி விலையினைக் கட்டுப் படுத்த, மலிவு விலையில் அரிசி வழங்கியது.

3) மதராஸ் மாநிலம் என்பதினை தமிழ்நாடு என்று திருத்தம் நிறைவேற்றியது.

4) இரு மொழிக் கொள்கைக்கு பலமான அஸ்திவாரம் போடப் பட்டது.

5) மாநிலங்களில் சுயாட்சிக்கு குரல் கொடுத்தது.

6) எவ்வாறு  ஜனாதிபதியும், மாநில ஆளுநர்களும் குடியரசு தினங்களில் இந்தியக் கொடியினை ஏற்றுகிறார்களோ அதேபோன்று மாநில முதல்வர்களுக்கும் சுதந்திர தின விழாவில் கொடி ஏற்ற உரிமை வேண்டும் என்று போராடி பெற்றது.

7) பின் தங்கிய மக்களுக்கும், முஸ்லிம்களுக்கும், அருந்ததியர்களுக்கும் இட ஒதுக்கீடு வழங்கியது.

8) பின் தங்கிய மக்களுக்கும், மைனாரிட்டி மக்களுக்கும், ஊனமுற்றோர்களுக்கும், மூன்றாம் பாலினித்தவர்களுக்கும், வர்தகர்களுக்கும், பெண்கள் சுய நல தனி வாரியங்கள்.

9) பள்ளிகளில் காலை இலவச சிற்றுண்டி, மதிய உணவில் சத்துள்ள உணவு வழங்கப்படுகிறது.

10) காவேரி மற்றும், ஓகனேக்கல் கூட்டு குடி நீர் திட்டங்கள் நிறைவேற்றியது

11) குடும்பத்தில் முதல் பட்டதாரிக்கு உதவித் தொகை, 68 புதுக் கல்லூரிகள், ஒவ்வொரு மாவட்டத்திற்கும் ஒரு மருத்துவக் கல்லூரி.

12) இந்திய குடியரசு அதாவது IAS/IPS பயிற்சி படிப்பிற்கு மானியம், அதேபோன்று ஆராய்ச்சி மாணவர்கள் தொய்வில்லாமல் தொடர மாதந்தோறும் உதவித் தொகை வழங்கியும், அந்தப் படிப்பதற்கு வரும் பெண்களுக்கு பாதுகாப்பான தங்கும் விடுதிதிகள் கட்டப் பட்டன.

13) குடிசை வீடுகளுக்குப் பதிலாக கல்லில் மாடிக் கட்டிடம்.

14) உழவர்கள் இடைத் தரகர்கள் இன்றி விவசாயப் பொருட்களை நேரடியாக விற்பனை செய்ய உழவர் சந்தை.

15) தொடர்ந்து நீட் கொள்கைக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து, பள்ளி இறுதி படிப்பின் மதிப்பாடே போதும் என்று  வலியுறுத்துகிறது

16) மத்திய அரசு புதியக் கல்விக் கொள்கையினை, கல்வி மாநில கட்டுப் பாட்டிற்குள் .வருகிறது ஆகவே மாநிலக் கல்விக் கொள்கையே போதும் என்பது.

17) காவலர்கள் நலத்திற்காக வாரியம் அமைத்தது.

18) அரசு ஊழியர்கள் சம்பள உயர்வு.

19) விதவை மறுமண உதவி

20) அனைத்து மதத்தினரும் ஜாதி வேற்றுமை மறந்து வாழ சமத்துவபுரம்

21) மீனவர் மறு வாழ்விற்கு தனி வாரியம்

22) மீனவர் இலவச வீடு

23) தமிழை செம்மொழியாக அறிவித்ததிற்கு முயற்சி

24) சென்னை மற்றும் மதுரையில் பல மாடியில் நூலகம்  

25) சென்னை அண்ணாசாலையில் பத்துமாடி மருத்துவமனை கட்டிடம்

26) பெண்களுக்கு உள்ளாட்சியில் 33 சதவீத ஒதிக்கீடு

27) கை ரிச்சாவை சென்னையில் ஒழித்த பெருமை

28) நில உச்ச வரம்பு கட்டுப் பாடு

29) மகளிர் குறைகளை தீர்க்க மகளிர் காவல் நிலையங்கள்

30) போக்குவரத்து கழகங்கள் ஊர்திகளில் பெண்களுக்கு, மாணவர்களுக்கு இலவசம்

31) மகளிர் மாதாந்திர உதவித் தொகை

32) வருமுன் காப்போம் மருத்துவ உதவி

33) சென்னை போக்குவரத்து நெரிசலை குறைக்க மெட்ரோ ரயில்

34) ஹார்பாரிலிருந்து சரக்கு வாகனங்கள் மதுரை வாயில் வரை செல்ல மேம்பாலம்

35) ஆலந்துர் சந்திப்பில் வாகனங்கள் செல்ல பல மாடி பாலம்

36) கூட்டுறவு சங்கங்களில் வாங்கிய கடன்கள் தள்ளுபடி

37) அனைத்து சமூகத்தினரும் அர்ச்சகராக தகுதி

38) இந்து மக்கள் வேறுபாடு பாக்காமல் கோவில்களில் வழிபட அனுமதி

39) பல்வேறு கோவில்களில் கும்பாவிசேஷம்

40) கோவில்களில் ஓடாத தேர்களையும் ஓட வைத்தது  

41) மற்ற மாநிலங்களில் போல மத கலவராமல் பாதுகாத்த பெருமை

ஆகவே சிலர் உயர் பதவிகளில் இருக்கின்றோம் என்று தமிழக ஆட்சியினரைப் பார்த்து இந்தியா என்று சொல்வதினையும், யூனியன் என்று மத்திய அரசினை சொல்வதினையும், பெரிதாக ஊதி அது இந்திய ஒருமைப் பாட்டிற்கு ஊறு விளைவிக்கக் கூடியது என்று சொல்வதும், அது பிரிவினையினை ஊக்கிவிக்கின்ற சொற்கள் என்றும் சொல்வது ஏதோ மறைவான நோக்கம் கொண்டதும், மலிவான குற்றச்சாட்டு என்று சொல்வதும் போன்ற விவாதத்திற்கு உங்களுடைய விட்டு விடுகிறேன்! பேரறிஞர் அண்ணா ஒரு தடவை பதவி என்பது ஒருவர் தோளில் போட்டிருக்கும் துண்டு போல என்று கூறியது இப்போது பொருந்துமல்லவா ?

           

Wednesday, 25 December 2024

ஒரு நாடு ஒரு தேர்தல் எதற்கு வழி வகுக்கும்?

 


(டாக்டர் .பீ.முகமது அலி, .பீ.எஸ்( )

இந்திய  பாராளுமன்றத்தின் குளிர் கால கூட்டத்தொடர் நடந்து எதிர் கட்சிகள்  கொண்டிருக்கிறது.'இந்தியா' ஒருங்கிணைந்து பல்வேறு பிரச்சனைகள் சம்பந்தமாக குரல் எழுப்பும் போது அவர்களுடைய குரல்களுக்கிடையே 17.12.2024 அன்று அரசுஒரே நாடு ஒரே தேர்தல்’ என்ற மசோதாவினை அறிமுகப் படுத்தியதால் அதன் மீது பல்வேறு விவாதங்கள் நடை பெற்று வருகின்றன என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். இந்தியாவில் அப்படி ஒரு திட்ட முன்வரைவை உருவாக்க முன்னாள் இந்திய ஜனாதிபதி ராம்நாத் கோவிந்த் அவர்கள் தலைமையில் அமைக்கப் பட்டு, அந்த குழுவும் தனது அறிக்கையினை சமர்ப்பித்து அது மத்திய மந்திரி சபையின் ஒப்புதல் அளித்த பின்பு, பாராளுமன்றத்தில் முன் மொழியப்பட்டுள்ள்ளது. அதற்கு எதிர் காட்சிகள் கடும் எதிர்ப்பு தெரிவித்த பின்பு பாராளுமன்ற கூட்டுக் குழு பரிசீலனைக்கு அனுப்பி வைக்கப் பட்டுள்ளது. இதற்கெல்லாம் மூல காரணம் 2018ம் ஆண்டு அமைக்கப் பட்ட 'Law Commission of India' சட்ட குழு பரிந்துரையில் பஞ்சாயத்திலிருந்து மக்களவை வரை ஒரே தேர்தல் ஒரு வருடத்திற்குள் நடத்தப் பட வேண்டும் கூறியிருந்தது.

             நமது நாடு 1947ம் ஆண்டு சுதந்திரம் அடைந்த பின்பு இந்திய அரசிலமைப்பினை உருவாக்கிய தலைவர்கள் ஒரே நேரத்தில் பாராளுமன்ற, சட்ட மன்ற தேர்தல் நடத்த முயன்றார்கள்.1952ம் ஆண்டு இந்தியாவில் முதல் தேர்தல் நடத்தும்போது அந்த முயற்சி மேற்கொள்ளப் பட்டது. ஆனால் 1967ம் ஆண்டு இந்தியாவில் ஒரே தேர்தல் நடத்த முயற்சி மேற்கொள்ள, உத்திர பிரதேசத்தினை தவிர நான்கு முறை படிப்படியாக தேர்தல் நடத்தப் பட்டது. அதே தேர்தல் 520 மக்களைவைக்கும், 3563 சட்டசபை தொகுதிக்கும் தேர்தல் நடத்தப் பட்டது.

            அந்த மசோதாவின் படி, 129வது அரசியல் சாசன சட்ட திருத்த மசோதா,தேர்தலுக்கு பின்பு மக்களவை முடியும் போது, மற்ற மாநில சட்ட சபைகளுக்கும் தேர்தல் நடத்தப் படும். கூட்டுக் குழு ஆய்வுக்குப் பின்னர், மக்களவை முடியும் போது மற்ற சட்டசபைகளுக்கும் தேர்தல் நடத்தப் படும். இந்த சட்ட மசோதாவினை நிறைவேற்ற பாராள மன்ற உறுப்பினர்கள் மூன்றில் இரண்டு பங்கு ஒப்புதல் கொடுக்க வேண்டும், அத்துடன் தற்போதைய சட்ட சபைகளில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு ஒத்துக் கொண்டால் தான் சட்ட திருத்தம் நிறைவேற்றப் படும். தற்போதைய மக்களவை 2029ல் தான் முடிவிற்கு வரும் போது தான் அமலுக்கு வரும். பக்கத்தில் உள்ள பாகிஸ்தானில் 2015 முதல் ஒரே நாடு ஒரே தேர்தல் நடை பெறுகிறது. அதே போன்று நேபாள், தென் அமேரிக்கா,சுவீடன், பெல்ஜியம், ஜெர்மன், இந்தோனேசியா பிலிபைன்ஸ், ஜப்பான் போன்ற நாடுகளில் அமல் நடத்தப் படுகிறது.

            இந்த நடை முறையினை நிறைவேற்ற பல்வேறு சட்ட திருத்தங்களை நிறைவேற்ற வேண்டும்.

அவைகள் என்னென்ன என்று பார்ப்போம்:

1) சட்டப் பிரிவு 83ன் படி பாராளுமன்றத்தின் காலத்தினை நிர்ணயிக்க வேண்டும்.

2) சட்டப் பிரிவு 85படி மற்றும் 174படி எவ்வளவு நாட்கள் சபை நடக்க வேண்டும், யார் சபையினை முடித்து வைப்பது

3) சட்டப் பிரிவு 174 மாநில சட்டசபைகளை பற்றி நிர்ணயிப்பது.

            அவ்வாறு தேர்தல் நடந்தால் நாட்டிற்கு என்ன பயன்கள் என்று பார்ப்போமா:

 

1) தேர்தல் நடத்துவது மூலம் அனாவசிய செலவு குறையும்.

2) தேர்தலில் பங்காற்றும் அதிகாரிகளின் அனாவசிய அலைச்சலும், மன உளைச்சலும் தவிற்கப் படும்.

3) தேர்தலில் பாது காப்பு படைகளையும், காவல் துறையினரையும் இடத்திற்கு இடம், அடிக்கடி மாற்றம் செய்யும் முறை ஒழிக்கப் படும்.

4) அதற்குப் பதிலாக அவர்களை நாட்டினை பாதுகாக்கவும், சட்ட ஒழுங்கு, குற்ற நடவடிக்கை எடுக்கும் கவனத்தில் திருப்பி விடப்படும்.

5) 2029ம் ஆண்டு தேர்தல் நடத்தும் தேதி நிர்ணயிக்கப்படும்,

6) மாநில சட்ட சபை ஐந்து வருடம் முடிந்து விட்டால் 2029 வரை தேர்தல் நடத்தப் படாது.

7) மாநில காட்சிகள் அடிக்கடி மாநில அரசுகளை நம்பிக்கையில்லா தீர்மானம் மூலம் காவிழச் செய்து மாநிலத்தில் ஸ்திரமின்மையினை ஏற்படுத்தி தேர்தல் நடத்த முடியாது.

8) மாநில காட்சிகள் தேர்தலை புறக்கணிக்கின்றோம் என்று நாடகம் நடத்தி வன்முறையில் ஈடுபட முடியாது.

9) வாக்குச்சாவடிகளில் புகுந்து தேர்தல் உபகரணங்களை உடைத்து மறு தேர்தலுக்கு வழி வகுக்க முடியாது.

அனாவசிய தேர்தல் வழக்குகள் இழுத்தடிக்க முடியாது.

10) காங்கிரஸ் அல்லாத மாற்று நம்பூதிரி பாத் தலைமையிலான கேரளா கம்யூனிஸ்ட் அரசு 1957ம் ஆண்டு பதவியேற்ற இரண்டு வருடத்தில் 1959ல் கலைக்கப் பட்டது போல மாநிலங்களையினை கலைத்து விட்டு மூன்று வருடத்திற்குள் தேர்தல் நடத்த முடியாது.

            பாதகமான செயல்கள் என்னென்ன என்று பார்ப்போமா:

1) மாநில பிரச்சனைகளை மறந்து விட்டு தேசிய பிரச்சனைகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கப் படும்.

2) நானே நாடு, நானே இந்த நாட்டின் மஹாராஜா என்ற அகம்பாவித அடாவடி அரசு எப்படி அமெரிக்காவில் அமையப் போகிறதோ அதே போன்ற ஜனாதிபதி ஆட்சிக்கு வழி வகுக்கும்.

3) மாநில சட்டசபைகள் தங்கள் காலம் முடியும் முன்பே முடிவிற்கு வரும். அதன் மூலம் மத்திய அரசுக்கு இணையாத மாநில அரசுகள் முடிவிற்கு வரும்.

4) மத்திய, மாநில அரசுகளின் செயல் பாடுகளை மக்கள் ஆய்வு செய்ய பல வருடங்கள் காத்திருக்க வேண்டும்.

5) மாநில காட்சிகள் துணையுடன் மத்தியில் ஆட்சி முறை மறைந்து தேசிய நிலை அரசுக்கு வழி வகுக்கும்

6) தேர்தல் நடத்த பத்தாயிரம் கோடி மின்னணு வாங்க வேண்டும்.

           

           

                        இந்த சட்டம் நிறைவேறினால் என்னென்ன நடக்கும்:

 

1) முதல் நடவடிக்கையாக மக்களவைக்கும், மாநில சட்டசபைகளுக்கும் தேர்தல் நடக்கும்.

2) அதன் பிறகு நகர சபைகளுக்கும், முனிசிபாலிட்டிகளுக்கும், பஞ்சாயத்துக்களுக்கும் நூறு நாட்களுக்குள் தேர்தல் நடக்கும். அப்படி நடத்தப் படும்போது சட்டப் பிரிவு 324A  படி படம் ஒட்டிய அட்டைகளுடன் கூடிய அடையாள அட்டைகள் காண்பித்து தேர்தல் நடத்தப் படும்.

3) புதியதாக அமைக்கப் பட்ட சட்டசபைகள் காலம் முடிவடையச் செய்து பொதுதேர்தலோடு சேர்ந்து நடத்தப் படும்.

4) நம்பிக்கையில்லா தீர்மானம் நிறைவேற்றப் பட்டாலோ அல்லது தொங்கு சபை என்ற நிலை வந்தாலோ கலைக்கப் பட்டு அடுத்த பொதுத் தேர்தலுடன் நடத்தப் படும்.

            இதுபோன்ற நடைமுறைகள் இந்திய ஜனநாயக நாட்டிற்கு நல்லதா என்பதினை கணிக்கும் பொறுப்பினை உங்களிடமே விட்டு விடுகிறேன். ஏனென்றால் நாட்டிலே சிறுபான்மையினர் உணவிலிருந்து உறைவிடம்,  வணக்கஸ்தலங்கள் வரை அச்சுறுத்தல் இருப்பதாக பல ஏடுகள் மற்றும் ஐக்கிய நாடு சபை அறிக்கைகளும் கூறுகின்றன. அது உண்மையா என்று தீர்மானிக்கும் முடிவு உங்கள் கையில் தான் இருக்கிறது என்று சொல்லலாமா?